Gupik - rybka dla początkujących

 Nie byłbym sobą gdybym na początku nie dał trochę historii w pigułce.

Gupik inaczej  nazywany pawim oczkiem, po raz pierwszy został opisany przez naukowca Petersa, zaś jako pierwszy sprowadził go na Stary Kontynent John Guppy, któremu ta rybka zawdzięcza swoją nazwę.

Gupik jest bardzo popularną rybką wśród hodowców, ze względu na swoją że jest to rybka łatwa w utrzymaniu i nie ma wysokich wymagań. W dodatku bardzo łatwo się rozmnaża. A propos rozmnażania, jak rozróżnić samca od samiczki?

Samiec jest chudy, wzorzysty z pełną gamą kolorów, w hodowli zazwyczaj osiąga rozmiary od 3 d0 4 centymetrów, ze względu na duży i pokaźny ogon. Płetwa odbytowa jest przekształcona w wąski i ruchomy pas który u wszystkich ryb żyworodnych służy jako system zapładniania.

 Tak jak na zdjęciach:

Samice mają spiczasty pyszczek i zaokrąglony brzuch, są sporo większe od samców, ponieważ osiągają nawet 6 cm. długości. Poza tym są skromnie ubarwione i mają krótsze płetwy.

Hodowla

Rybka ta jak już wspominałem nie jest wymagająca, nie potrzebuje bardzo dużego akwarium, ponieważ minimalna wymagana pojemność wynosi 25 litrów. Optymalna temperatura do hodowli wynosi 20-23°C. Lecz rasowe odmiany są bardziej wrażliwe i wymagają wyższej temperatury ok. 27°C. PH wody powinno wynosić 7.

Rozmnażanie 

Podczas rozrodu należy umieścić samca i dwie samice w zbiorniku 15 litrów. Na ten czas woda powinna mieć temperaturę od 22 do nawet 30°C. Ciąża trwa ok. 22-26 dni, przed samym porodem należy umieścić samicę w specjalnym kotniku ( plastikowej klatce zanurzonej w wodzie ), uchroni to młode gupiki przed zjedzeniem przez inne ryby. Poród trwa kilka godzin, a ilość narybku zależy od wielkości samicy i warunków w jakich żyje. Do ponownego zapłodnienia samica jest gotowa do kolejnego zapłodnienia w kilka godzin po porodzie. Jeśli do zbliżenia nie dojdzie możemy użyć spermy którą samica zmagazynowała podczas poprzedniego zapłodnienia, w ten sposób samica może się samozapłodnić 4 razy.

Na czym polega hodowla 

Hodowla gupików polega na wybieraniu i krzyżowaniu osobników o najlepszych cechach, takich jak kształt ogona, czy barwa. Ponieważ kojarzy się zwykle osobniki z tej samej hodowli. W hodowlach akwariowych uzyskiwano też krzyżówki gupika z molinezją. O której napiszę w następnym poście.

Standardy hodowlane

Na potrzeby akwarystów, którzy swoje okazy coraz częściej zaczęli wystawiać na specjalnych wystawach i konkursach, opracowano szczegółowe normy. Normy te związane są z systemem punktacji, oceniającym głównie wielkość, kształt płetwy ogonowej i grzbietowej, kształt i odpowiednie proporcje ciała, sposób pływania, a także barwę ciała i płetw.

Aktualnie wyróżnia się 12 standardowych rodzajów gupików, wydzielonych głównie na podstawie kształtu płetwy ogonowej: ( jak na zdjęciu)

To wszystko na dziś, jutro napiszę o hodowli molinezji oraz krzyżówce molinezji z gupikiem.

 

Wyposażenie akwarium

 Wiele z nas rozpoczynający przygodę z akwarystyką zadaje sobie to pytanie. I niestety wiele z nas nie potrafi wyposażyć własnego akwarium odpowiednio.😞 Zatem przejdźmy do wyposażenia.😃

Jednym z najważniejszym przyrządem jest bez wątpienia filtr. Nie dość że czyści wodę to ją wzbogaca w tlen. O filtrach pisał Cyprian w jednym w poście o żółwiach. Pamiętajmy także o tym, aby w akwarium naturalnym jak najmniej rzucał w oczy ( powinien być dobrze zamaskowany ), możemy także wykorzystać filtr zewnętrzny.

Ważne jest także oświetlenie akwarium. Nie należy montować zwykłych żarówek! Potrzebne tu są specjalistyczne świetlówki i żarniki, które gwarantują warunki porównywalne do światła słonecznego. Światło powinno być także przystosowane do gatunków roślin jakie posiadamy w akwarium. 

Za ogrzewanie wody w akwarium odpowiada grzałka. Wiele gatunków ryb pochodzi z ciepłych mórz lub jezior, więc bez niej się nie obejdzie. Dzięki funkcji termostatu jesteśmy w stanie kontrolować temperaturę wody w zbiorniku i ją utrzymywać na stałym poziomie. O tym jaka jest odpowiedna temperatura będę pisał w każdym poście poświęconym konkretnemu gatunkowi. Jutro zacznę od popularnych wśród początkujących akwarystów gupikach.

 

Następny wpis będzie poświęcony dekorowaniu akwarium roślinami oraz wspomnę o hodowli gupików.😃 Pozdrawiam was serdecznie.😊

OPUBLIKOWANE PRZEZ

BPW

Informacja

 Cześć, od grudnia 2020 na  tym blogu będę zamieszczał także informacje o innych zwierzątkach akwariowych, zaczynamy od ryb i zakładania akwarium :) . Mamy także nowego moderatora Bartosza życzcie mu powodzenia.

ZAKŁADANIE AKWARIUM NATURALNEGO / AKWARYSTYKA NATURALNA - CZYLI CO WARTO WIEDZIEĆ O ZAKŁADANIU AKWARIUM

Na początek trochę historii, czyli skąd się wzięła akwarystka naturalna.

Jej twórcą był japoński fotograf i akwarysta Takashi Amano. Utrwalając na zdjęciach malownicze lasy i przyrodnicze zakątki Ziemi postanowił przenieść ich piękno do nieco innej przestrzeni – akwarium. Zachwycający widok dzikich krajobrazów przedstawiał za pomocą naturalnych ozdób do akwarium. Wykorzystując specjalnie dobrane kamienie, korzenie, kawałki drewna i rośliny, odtwarzał w zbiornikach to, co mogliśmy do tej pory podziwiać jedynie w naturze. Tak zrodził się aquascaping – sztuka tworzenia podwodnych aranżacji. Tak więc narodziła się akwarystyka naturalna. Sama zaś akwarystyka narodziła się 1500 lat temu, gdy chińczycy docenili wygłąd karasia srebrzystego, wtedy to zaczęli dobierać coraz to ładniejsze gatunki do swojej hodowli.

W Europie pierwsze akwaria pojawiły się ok. XVII wieku. Na ich zakup mogli sobie pozwolić jednak tylko najzamożniejsi obywatele, mimo to cieszyły się ogromną popularnością. Gdy Europejczycy nauczyli się rozmnażać rybki, stały się one bardziej przystępne cenowo oraz bardziej dostępne.

CZYM WYRUŻNIA SIĘ AKWAIARIUM NATURALNE ORAZ JAKI ZBIORNIK WYBRAĆ.

Podstawowym założeniem akwarystyki naturalnej jest dbałość o estetykę i walory dekoracyjne akwarium. Szczególne znaczenie ma sposób aranżacji ich wnętrza oraz umiejętne prezentowanie detali.
Urządzanie akwarium naturalnego związane jest także z jego umiejscowieniem oraz dobraniem wyposażenia. Do stworzenia akwarium naturalnego można wykorzystać zwykłe akwarium pokrywowe ale zazwyczaj korzysta się z zbiorników otwartych. Akwarium powinno być wykonane ze szkła o podwyższonej przejrzystości oraz powinno mieć oszlifowane brzegi.

Do oświetlenia zbiorników w stylu naturalnym używa się najczęściej lamp podwieszanych lub ledowych lamp akwariowych montowanych na krawędziach akwarium. W zbiornikach o dużej objętości wykorzystuje się także lampy metalohalogenkowe o dużej mocy. Pamiętaj o tym aby rodzaj i nasilenie światła była odpowiednio dobrana do roślin znajdujących się w akwarium. Emitowane światło powinno wiernie prezentować naturalne barwy podwodnego pejzażu.

Wyposażenie akwarium 

Wszystkie akcesoria w akwarium ( filtry, napowietrzacze ) nie powinny się rzucać w oczy. Dlatego też najczęściej wybierany jest filtr zewnętrzny kanistrowy ze szklanymi rurkami przelewowymi, które po umieszczeniu w akwarium są prawie niewidoczne. Pozostałe elementy wyposażenia należy starannie zamaskować, aby nie skupiały uwagi. 

To tyle na dziś w następnym poście dokładniej omówię kwestie wyposażenia akwarium.

Choroby żółwi część druga

Choroby żółwi są często wynikiem kilku czynników, wśród których podstawową rolę odgrywają nieprawidłowa dieta oraz złe warunki hodowlane i towarzyszący im stres oraz dyskomfort odczuwany przez żółwia. Negatywny wpływ ma również stres spowodowany poczuciem zagrożenia, a wywołany brakiem możliwości schronienia się, częstym dotykaniem, przenoszeniem bądź męczeniem zwierzęcia. Bywa on powodem osłabienia odporności, co na ogół w połączeniu z innym negatywnym czynnikiem nieuchronnie prowadzi do choroby. Doświadczenie pokazuje, że najzdrowsze są te żółwie, które mogą do woli „wypasać się” na nasłonecznionym trawniku w ogrodzie bez nadmiernej ingerencji ze strony człowieka. Poczucie „życiowej przestrzeni” i związana z tym duża ilość ruchu w połączeniu z promieniowaniem słonecznym oraz zdrową, naturalną dietą zielną daje oszałamiające efekty. O tym, że psychika ma wpływ na ciało wiadomo nie od dziś, lecz prawda ta odnosi się również do żółwi.

Leczenia antybiotykami nie powinno się przedłużać ponad to, co konieczne. Niektóre z antybiotyków mogą ponadto podrażniać układ pokarmowy, zaś w przypadku braku reakcji organizmu na antybiotyk należy go zmienić. Są to ogólne zalecenia lecznicze. Każdorazową decyzję podejmuje zawsze weterynarz.

Najczęstsze choroby żółwi (UWAGA! Nie ma chorób błahych, jednakże te najpoważniejsze, zagrażające życiu żółwia, gdzie liczy się każda minuta – zostały oznaczone znakiem (!))

Choroba Przyczyny Objawy Leczenie

Anemia
- Osłabienie organizmu
- Pasożyty wewnętrzne
- Schorzenia nerek i wątroby
- Niedobór witamin z grupy B
- Bladość błon śluzowych
- Słabość, apatia

Leczenie zależnie od przyczyny i stadium przypadku, zatem konieczna jest diagnoza weterynarza.

Biegunka
- Pasożyty wewnętrzne,
- Niewłaściwa dieta (podawanie owoców),
- Niedobór witaminy A
- Silnie cuchnący i wodnisty kał

Konieczne jest zbadanie kału przez weterynarza i postawienie diagnozy oraz stosownie do tego leczenie.
Dostarczanie żółwiowi stale świeżej wody (ew. codzienne kąpiele) w celu uzupełnienia ubytku wody i aby zapobiec niebezpiecznemu odwodnieniu. Wskazane jest czasowo podawanie lucerny (nie jest zalecana jako stały element diety z uwagi na dużą zawartość białka), a także mniej suchej karmy.

Brak apetytu, anoreksja
- Różnorodne i zasadniczo bardzo poważne stany chorobowe
- Poważna infekcja pasożytów,
- Dysfunkcja nerek lub wątroby
- Uraz szczęki lub ropień uszu powodujący ból podczas jedzenia,
- Niedobór witaminy A
- Problemy ze wzrokiem
- Anoreksja może mieć też miejsce w okresie pohibernacyjnym
- Przedłużający się brak zainteresowania dotychczas lubianym pokarmem pomimo odpowiedniej temperatury w terrarium i zapewnienia odpowiednich warunków
- Efektem jest wycieńczenie i wyniszczenie organizm.

Konieczna jest niezwłoczna pomoc lekarska w celu ustalenia przyczyny anoreksji.
Należy bacznie obserwować żółwia, pod kątem ewentualnych innych objawów chorobowych.
Nie należy na własną rękę stosować karmienia na siłę.

Choroba górnych dróg oddechowych (!)
- Nieodpowiednia dieta
- Nieodpowiednia wilgotność lub/i temperatura
- Stres
- Złe warunki hodowlane i ciasnota
- Brak ekspozycji na promienie słoneczne
- Podrażnienie śluzówki wskutek zapylenia w otoczeniu
- Ciało obce w dziurce nosa
- Kontakt z żółwiem innego gatunku
- Niektóre z powyższych przyczyn mają charakter pośredni obniżając odporność żółwia i czyniąc go podatnym na tą chorobę
- Katar lub zatkane dziurki w nosie
- Trudności w oddychaniu
- Załzawione oczy
- „Ospałe” powieki
- Brak apetytu

Nie można zakładać że choroba sama minie jak katar lub zaziębienie u ludzi, ponieważ tak się nie stanie, zawsze konieczna jest szybka pomoc weterynarza, gdyż nieleczona choroba grozi śmiertelnie niebezpiecznym zapaleniem płuc i innymi powikłaniami.
Na sterylny gazik należy pobrać próbkę wydzieliny i oddać do badania, gdyż w zależności od jego wyniku weterynarz powinien dobrać antybiotyk, który podaje się na ogół zakrapiając nos.
Jeśli problemy powoduje ciało obce w nosie należy je delikatnie usunąć.
Podczas leczenia należy zapewnić żółwiowi podwyższoną temperaturę (28-30 stopni) oraz stały dostęp do świeżej wody.
Konieczna jest korekta złych warunków hodowlanych.

Choroba nerek
- Odwodnienie
- Niewłaściwa dieta obfitująca w białko
- Obrzęk i wzrost wagi w wyniku zatrzymania wody w organiźmie
- Bladość błon śluzowych
- Letarg
- Niemożność oddawania moczu
- Odwodnienie
- Anoreksja
- Może dojść do infekcji bakteryjnej
- Odpadające łuski z kończyn

Konieczna szybka interwencja weterynaryjna w celu zahamowania rozwoju choroby i postępującego wyniszczania organizmu oraz podjęcia jak najszybciej właściwego leczenia.
W początkowych stadiach pomóc mogą częste, ciepłe kąpiele i fizjoterapia tylnych kończyn.
Może być konieczne przymusowe karmienie jeśli żółw popadł w anoreksję.
W poważnym stanie choroba jest nieuleczalna i konieczna jest eutanazja zwierzęcia.

Cukrzyca
- Letarg, osłabienie
- Anoreksja
- Aby stwierdzić cukrzycę konieczne jest badanie krwi przez weterynarza.

Grzybica, „gnicie” pancerza (!)
- Infekcja bakteryjna lub zarażenie grzybem w miejscu uszkodzenia pancerza,
- Niekiedy chorobę wywołuje kleszcz
- Odbarwienie poniżej powierzchni pancerza
- Miękkie miejsca na pancerzu i występująca wokół nich cuchnąca wydzielina.

Konieczna jest szybka pomoc weterynarza, gdyż nieleczona choroba grozi powikłaniami.

Delikatne usuniecie cienkiej warstwy keratyny z zainfekowanych miejsc a następnie ostrożne oczyszczenie antyseptykiem i zastosowanie maści antybiotykowej. Czynności te należy powtarzać przez trzy dni pod ścisłą kontrolą i według zaleceń weterynarza. Następnie przemywa się codziennie chore miejsca, aż do całkowitego wysuszenia.
Chore miejsca powinny być obandażowane w celu uniknięcia zabrudzenia lecz w sposób umożliwiający dostęp powietrza. W czasie leczenia należy unikać kontaktu pancerza żółwia z wodą.
W poważniejszych przypadkach podaje się zastrzyk antybiotyku.

Herpeswiroza, herpes
- Zakażenie wirusowe przez kontakt bezpośredni z nosicielem
- Stany zapalne spojówek oraz błon śluzowych jamy ustnej i w nozdrzach wraz z charakterystycznym nalotem
- Wydzielina z otworów nosowych
- Martwica błony śluzowej jamy gębowej i przełyku
- Anoreksja
- Osłabienie

Jak dotąd brak skutecznej metody leczenia.
Profilaktyka obejmuje przestrzeganie ścisłej higieny i kwarantanny związanej z wprowadzaniem do hodowli nowego osobnika każdy nowo nabyty żółw powinien przejść min. 6 mies. kwarantannę, w trakcie której konieczne jest dwukrotne zbadanie krwi na obecność przeciwciał wirusa.

Infekcje skórne
- Brak prawidłowej higieny w terrarium
- Nadmierna wilgotność- Zmieniona chorobowo powierzchnia skóry
- Chore miejsca należy natychmiast oczyścić środkiem antyseptycznym i przemywać nim dwa razy dziennie, może być konieczność zastosowania także maści antyseptycznej.
Konsultacja z weterynarzem.

Katar
- Przeciągi
- Zbyt niska temperatura
- Skoki temperatury
- Nieodpowiednia wilgotność
- Zapylenie- Wydzielina z nosa
- Kichanie
- Niekiedy brak apetytu
- Kwarantanna i utrzymywanie zwierzęcia w cieple i dopływie świeżego powietrza lecz należy wyeliminować przeciągi i podmuchy zimnego powietrza.
Podawanie kropli do nosa pod ścisłym nadzorem weterynarza.

Metaboliczna choroba kośćca - MBD (ang. Metabolic bone disease)
- Niedobór wapnia w diecie, a szczególnie negatywny stosunek wapnia do fosforu
- Zaburzenia metabolizmu witaminy D lub jej niedobór
- Brak ekspozycji na promieniowanie UVB
- Wtórnie w wyniku choroby nerek, wątroby, jelita, tarczycy lub gruczołów przytarczycznych
- Występująca ubocznie, żywieniowa nadczynność tarczycy lub gruczołów przytarczycznych (MBD wywołane złą dietą)
- Osteoporoza (zmniejszenie gęstości kości) i towarzysząca jej łamliwość kości
- Krzywica
- Niski poziom wapnia we krwi
- Rozmiękczenie i obrzęk żuchwy
- Obrzęk kończyn na wysokości kości udowej
- Apatia
- Anoreksja
- Trudności w poruszaniu się

Leczenie jest długotrwałe i wymaga konsultacji z doświadczonym lekarzem weterynarii.

Konieczna jest korekta błędów żywieniowych, suplementacji wapnia w witaminy D3 oraz ekspozycja na promieniowanie UVB.
-
Martwiczne zapalenie skóry (!)
- Infekcja bakteryjna- Ciekła, niekiedy krwista substancja w okolicach pancerza, często poniżej płytek pancerza
- Niezbędna natychmiastowa pomoc weterynarza, nieleczona choroba ma fatalne skutki.
Leczenie zależy od rodzaju infekcji i stopnia jej zaawansowania. Stosuje się antybiotyki, niekiedy leczenie chirurgiczne

Okaleczenia, rany
- Zaatakowanie przez drapieżnika
- Nieszczęśliwy wypadek
- Widoczne uszkodzenie ciągłości skóry

W drobnych przypadkach stosuje się miejscowo dezynfekcję lub antybiotyk oraz codzienne przemywanie rany środkiem antyseptycznym.
Należy kontrolować gojenie się rany, jeśli w ciągu kilku dni nie widać poprawy należy udać się do weterynarza.
Większe rany okrywa się bandażem po oczyszczeniu a następnie konieczna jest pomoc weterynaryjna.
Może być konieczne prewencyjne leczenie antybiotykami (np. jeśli żółwia zaatakował szczur).
Poważne, silnie krwawiące lub odsłaniające kości rany wymagają natychmiastowej interwencji ze strony weterynarza

Opuchnięte lub przymknięte oczy
- Infekcja (brak higieny w terrarium)
- Ogólne osłabienie
- Niedobór światła słonecznego
- Odwodnienie
- Niedobór witaminy A
- Zbyt niska wilgotność powietrza w otoczeniu- Wyraźna, nienaturalna „wypukłość” oczu, szczególnie na powiekach i „mętne” spojrzenie

Każdorazowo diagnozę powinien postawić weterynarz, leczenie zależne jest od przyczyny choroby, zwykle objawowo pomaga zastosowanie odpowiedniej maści do oczu. Zwierzęciu należy umożliwić stały dostęp do płytkiego naczynia z czystą wodą oraz dbać o odpowiednią wilgotność powietrza zraszając podłoże.
Codzienne kąpiele mogą pomóc w wypłukaniu sobie oczu przez żółwia. Jeśli powodem problemów jest niedobór witaminy A należy zadbać o to by w nie zabrakło jej diecie żółwia (nie należy na własną rękę podawać suplementów witaminowych, gdyż łatwo o niebezpieczne dla zdrowia przedawkowanie).

Ropień uszu lub kończyn (!)
- Na ogół jest wtórnym następstwem skaleczenia, ugryzienia lub innej rany
- Nieleczone powoduje śmierć w wyniku rozprzestrzeniania się infekcji.
- Guzy nowotworowe są praktycznie nieznane u żółwi zatem w przypadku jakiejkolwiek dziwnej narośli można podejrzewać ropień.
- Opuchlizna w okolicach klapek usznych lub kończyn (szczególnie stawów)
- Brak apetytu

Konieczne osuszanie i leczenie (także chirurgiczne) przez wykwalifikowanego weterynarza.
Konieczne jest badanie kontrolne po zakończeniu leczenia.

Pasożyty wewnętrzne
- Spożycie wraz z zanieczyszczonym pokarmem
- Brak higieny w terrarium
- Objawy są początkowo trudne do zaobserwowania, dlatego należy regularnie dawać kał do badania
- Biegunka
- Wymioty
- Brak apetytu
- Utrata wagi

Stosowanie doustnych środków odrobaczających (zależnie od rodzaju pasożyta) pod ścisła kontrolą i według zaleceń weterynarza.
-
Pasożyty zewnętrzne (roztocza, kleszcze, czerwy)
- Brak higieny w terrarium
- Zawleczenie pasożyta z wybiegu
- Widoczne larwy bądź dorosłe osobniki pasożytów na skórze lub/i pancerzu oraz w okolicach ran
- Roztocza są widoczne jako małe, żółte poruszające się punkciki

Usunięcie widocznych pasożytów pincetą a następnie oczyszczenie i zdezynfekowanie miejsc ich wystąpienia.
Roztocza można ostrożnie zmyć mydlinami.
Po usunięciu pasożytów stosuje się w konsultacji z weterynarzem maści na bazie antybiotyków.
Konieczna jest całkowita wymiana podłoża i dezynfekcja terrarium oraz jego wyposażenia.

Posocznica (zatrucie krwi) (!)
- Na ogół stanowi następstwo wcześniejszej nieleczonej infekcji bakteryjnej, szczególnie w w połączeniu z zapaleniem skóry bądź ropniem
- Może być efektem nieleczonego zaparcia jaj u samicy albo zaklinowania jelita
- Zaczerwienienie skóry/plastronu
- Krwawienie, podchodzenie krwią pancerza
- Osłabienie, letarg
- Wymioty
- Zapaść
- Nieprzytomność
- Niekiedy delirium

Posocznica jest przypadkiem krytycznym i niezbędne jest natychmiast podjęte intensywne leczenie antybiotykami pod ścisłą kontrolą weterynarza.
-
Pęknięcie/ złamanie pancerza (!)
- Nieszczęśliwy wypadek
- Zaatakowanie przez drapieżnika
- Widoczne naruszenia ciągłości karapaksu lub/i plastronu jak również ubytki ich części

Potrzebna jest natychmiastowa pomoc weterynaryjna, wszelkie złamania i pęknięcia pancerza niosą ryzyko zagrożenia życia.
-
Przerost listwy rogowej (dzioba)/pazurów
- Przerost dzioba powoduje podawanie zbyt miękkiego lub/i rozdrobnionego pokarmu
- Przerost pazurów ma miejsce gdy żółw ma mało ruchu lub/i jego podłoże nie umożliwia ścierania się pazurów- Widoczny rozrost listwy rogowej, żółw może mieć trudności w przyjmowaniu pokarmu
- Nadmiernie przerośniete pazury utrudniają poruszanie się i paliczki żółwia są bardziej podatne na urazy

Przerośnięte pazury można spiłować pilnikiem do paznokci lub ustawić w otoczeniu (szczególnie w miejscu wspinaczki) żółwia duże szorstkie kamienie (np. piaskowce) aby zwierzę starło sobie pazury samoistnie.
Korekty dzioba powinien dokonać wykwalifikowany weterynarz.

Skaza moczanowa (dna) i zapalenie stawów
- Odwodnienie
- Zła dieta, zbyt obfita w białko
- Niewłaściwe warunki hodowlane (zbyt niska temperatura i wilgotność)
- Opuchlizna kończyn
- Sztywność i bolesność ruchów

Konieczna szybka pomoc weterynarza oraz nawodnienie żółwia (może być konieczne przymusowe pojenie) – patrz artykuł „Odwodnienie”.
-
Syndrom wyjałowionego jelita
- Kuracja antybiotykowa lub infekcja niektórych pierwotniaków
- Silna biegunka
- Wydalanie niestrawionego pokarmu

Konsultacja weterynaryjna i podawanie środków odbudowujących prawidłową florę bakteryjną w jelitach.

Uszkodzenie wzroku
- Zwykle spowodowane jest zamarznięciem podczas hibernacji
- Brak reakcji na bodźce wzrokowe
- Brak apetytu
- Bezruch lub potknięcia i zderzenia podczas ruchu, niekiedy chodzenie w kółko

Konieczna pomoc weterynarza. Należy spróbować karmić żółwia z ręki, może koniecznym być karmienie przymusowe
-
Wymioty (!)
- Są zawsze oznaką poważnych schorzeń
- Brak aktywności enzymów trawiennych spowodowany za niską temperaturą
- Poważna infekcja pasożytów wewnętrznych
- Spożycie toksyny
- Posocznica
- Obecność bakterii we krwi
- Mogą ponadto mieć miejsce w sytuacji karmienia siłą lub zbyt gwałtownego przenoszenia, a także jako efekt alergii na określony lek
- Zwracanie pokarmu
-
Zależne jest zawsze od przyczyny, którą powinien ustalić weterynarz. Jeśli wymioty są efektem alergii należy natychmiast zmienić rodzaj podawanego leku.
-
Zapalenie jamy ustnej (!)
- Infekcja bakteryjna lub wirusowa, na ryzyko której są narażone szczególnie żółwie mieszane z innymi gatunkami- Obfite ilości śliny
- Kaszel
- Brak apetytu
- Gąbczasty lub serowaty, żółtawy/biały osad w jamie ustnej
- Dziąsła i język mogą być ponadto ciemnoczerwone lub purpurowe albo pokryte czerwonymi pęcherzykami

Natychmiastowa izolacja od innych żółwi i zachowanie najwyższej higieny.

Konieczna jest natychmiastowa pomoc weterynarza.
Leczenie obejmuje przemywanie chorych miejsc antyseptykiem oraz stosowanie odpowiedniego antybiotyku. Jest długotrwałe a prognozy na ogół złe.

Zaparcie jaj (!)
- Brak odpowiednich warunków do złożenia jaj przez samicę
- Niedobór/niemożność przyswojenia wapnia
- Stres- Niemożność złożenia jaj
- Dalszymi objawami są brak ruchu i letarg albo widoczny wysiłek i naprężanie się, może mieć też miejsce brak apetytu,wymioty i wypadanie macicy
- Mogą wystąpić też ogólne objawy posocznicy

Zapewnienie właściwego miejsca (bądź kilku) na złożenie jaj oraz dużej ilości wapnia w pokarmie oraz światła słonecznego. Zapewnienie spokoju w celu wyeliminowania stresu. Jeśli pomimo zapewnienia powyższych warunków nie następuje złożenie jaj lub pojawiają się dalsze objawy konieczna jest interwencja weterynaryjna, często wykonuje się zdjęcie RTG i zastrzyki pomagające wywołać złożenie jaj.
-
Zapalenie płuc (!)
- Ogólne osłabienie
- Nieleczona choroba górnych dróg oddechowych
- Złe warunki higieniczne
- Wilgoć
- Nieodpowiednia temperatura
- Zatłoczenie- Obfite ilości śluzu i śliny (może wystąpić też piana)
- Rozwieranie i trzymanie otwartego dzioba
- Odwodnienie
- Osłabienie i brak odruchu cofania kończyn pod pancerz
- W poważnych przypadkach mogą wystąpić trudności w oddychaniu i trzymanie głowy pod nienaturalnym kątem
- Kolejnymi objawami są zapaść, utrata świadomości, po czym następuje śmierć.
- Od pierwszych symptomów do śmierci w poważnych przypadkach może minąć zaledwie kilka godzin, zatem w momencie zauważenia pierwszych objawów potrzebna jest NATYCHMIASTOWA pomoc weterynarza!Konieczna jest natychmiastowa pomoc weterynarza w postaci podania odpowiedniego antybiotyku w formie serii zastrzyków co 48 godzin. Żółw powienien być utrzymywany w cieple i nawadniany (za pomocą rurki jeśli odmawia picia wody po włożeniu do baseniku).
-
Zaparcie
- Pasożyty wewnętrzne
- Ciało obce w układzie pokarmowym
- Nieodpowiednia dieta
- Żółw dłuższy czas nie oddaje kału lub ma z tym trudności

Wskazane jest ok. 30 - minutowe moczenie żółwia zanurzonego do wysokości podbródka w ciepłej (ok. 30 stopni) wodzie oraz zwiększenie ilości błonnika w diecie.

Jeśli nie widać poprawy potrzebna jest pomoc weterynaryjna i zastosowanie środka przeczyszczającego (zwykle jest to olej parafinowy). Często pomaga podanie do zjedzenia korzenia mniszka lekarskiego. Jeśli zaparcie jest efektem inwazji pasożytami konieczne jest podjęcie odpowiedniego leczenia.

Zaklinowanie jelita (okrężnicy) (!)
- Celowe lub przypadkowe połknięcie ciała obcego przez żółwia i utknięcie go w okrężnicy
- Poważne zarobaczenie
- Niewłaściwa dieta
- Żółw nie wydala kału
- Może wystąpić również letarg lub/i trudności w oddychaniu, a nawet gwałtowna śmierć wskutek wstrzymania oddychania

Należy zastosować ciepłe kąpiele i w braku wyraźnej poprawy jak najszybciej udać się do weterynarza, gdyż nieleczona choroba grozi posocznicą oraz zagraża życiu. Konieczne może być wykonanie zdjęcia RTG a nawet zabieg chirurgiczny.

Zatrucie (!)
- Spożycie toksyny
- Objawy są różnorodne, zależnie od rodzaju toksyny i stopnia zatrucia, mogą wystąpić wymioty

Należy znacznie obniżyć żółwiowi temperaturę otoczenia w celu spowolnienia metabolizmu i tym samym spowolnienia wchłonięcia toksyny.

Konieczna jest natychmiastowa interwencja weterynarza (tj. podanie węgla leczniczego, płukanie żołądka).

Zwyrodnienie stawów biodrowych
- Złe warunki hodowlane – trzymanie żółwia na podłodze lub innym śliskim podłożu
- Nieodpowiednia dieta
- Stawianie tylnych kończyn bokiem, nie w pozycji pionowej
- Opadanie tylnej części pancerza, lub ciąganie go po ziemi

Konsultacja weterynaryjna. Leczenie jest długotrwałe i nie zawsze skuteczne. Należy zadbać o stabilne i porowate podłoże w terrarium (ubita ziemia, darń) oraz jak najczęściej umożliwić żółwiowi ruch na Słońcu i naturalnej darni na wybiegu ogrodowym
-
Żółtaczka
-Odwodnienie
- Schorzenia wątroby wywołane niewłaściwą dietą
- Brak apetytu
- Skłonność do chowania się w kątach i zakopywania
- Na ogół występuje żółtawe zabarwienie jamy ustnej

Konieczna jest diagnoza weterynaryjna i w poważniejszych przypadkach zastosowanie leków oraz nawodnienie żółwia.

Źródło: zolw.info

Choroby żółwi są często wynikiem kilku czynników, wśród których podstawową rolę odgrywają nieprawidłowa dieta oraz złe warunki hodowlane i towarzyszący im stres oraz dyskomfort odczuwany przez żółwia. Negatywny wpływ ma również stres spowodowany poczuciem zagrożenia, a wywołany brakiem możliwości schronienia się, częstym dotykaniem, przenoszeniem bądź męczeniem zwierzęcia. Bywa on powodem osłabienia odporności, co na ogół w połączeniu z innym negatywnym czynnikiem nieuchronnie prowadzi do choroby. Doświadczenie pokazuje, że najzdrowsze są te żółwie, które mogą do woli „wypasać się” na nasłonecznionym trawniku w ogrodzie bez nadmiernej ingerencji ze strony człowieka. Poczucie „życiowej przestrzeni” i związana z tym duża ilość ruchu w połączeniu z promieniowaniem słonecznym oraz zdrową, naturalną dietą zielną daje oszałamiające efekty. O tym, że psychika ma wpływ na ciało wiadomo nie od dziś, lecz prawda ta odnosi się również do żółwi.

Leczenia antybiotykami nie powinno się przedłużać ponad to, co konieczne. Niektóre z antybiotyków mogą ponadto podrażniać układ pokarmowy, zaś w przypadku braku reakcji organizmu na antybiotyk należy go zmienić. Są to ogólne zalecenia lecznicze. Każdorazową decyzję podejmuje zawsze weterynarz.

Najczęstsze choroby żółwi (UWAGA! Nie ma chorób błahych, jednakże te najpoważniejsze, zagrażające życiu żółwia, gdzie liczy się każda minuta – zostały oznaczone znakiem (!))

Choroba Przyczyny Objawy Leczenie

Anemia
- Osłabienie organizmu
- Pasożyty wewnętrzne
- Schorzenia nerek i wątroby
- Niedobór witamin z grupy B
- Bladość błon śluzowych
- Słabość, apatia

Leczenie zależnie od przyczyny i stadium przypadku, zatem konieczna jest diagnoza weterynarza.

Biegunka
- Pasożyty wewnętrzne,
- Niewłaściwa dieta (podawanie owoców),
- Niedobór witaminy A
- Silnie cuchnący i wodnisty kał

Konieczne jest zbadanie kału przez weterynarza i postawienie diagnozy oraz stosownie do tego leczenie.
Dostarczanie żółwiowi stale świeżej wody (ew. codzienne kąpiele) w celu uzupełnienia ubytku wody i aby zapobiec niebezpiecznemu odwodnieniu. Wskazane jest czasowo podawanie lucerny (nie jest zalecana jako stały element diety z uwagi na dużą zawartość białka), a także mniej suchej karmy.

Brak apetytu, anoreksja
- Różnorodne i zasadniczo bardzo poważne stany chorobowe
- Poważna infekcja pasożytów,
- Dysfunkcja nerek lub wątroby
- Uraz szczęki lub ropień uszu powodujący ból podczas jedzenia,
- Niedobór witaminy A
- Problemy ze wzrokiem
- Anoreksja może mieć też miejsce w okresie pohibernacyjnym
- Przedłużający się brak zainteresowania dotychczas lubianym pokarmem pomimo odpowiedniej temperatury w terrarium i zapewnienia odpowiednich warunków
- Efektem jest wycieńczenie i wyniszczenie organizm.

Konieczna jest niezwłoczna pomoc lekarska w celu ustalenia przyczyny anoreksji.
Należy bacznie obserwować żółwia, pod kątem ewentualnych innych objawów chorobowych.
Nie należy na własną rękę stosować karmienia na siłę.

Choroba górnych dróg oddechowych (!)
- Nieodpowiednia dieta
- Nieodpowiednia wilgotność lub/i temperatura
- Stres
- Złe warunki hodowlane i ciasnota
- Brak ekspozycji na promienie słoneczne
- Podrażnienie śluzówki wskutek zapylenia w otoczeniu
- Ciało obce w dziurce nosa
- Kontakt z żółwiem innego gatunku
- Niektóre z powyższych przyczyn mają charakter pośredni obniżając odporność żółwia i czyniąc go podatnym na tą chorobę
- Katar lub zatkane dziurki w nosie
- Trudności w oddychaniu
- Załzawione oczy
- „Ospałe” powieki
- Brak apetytu

Nie można zakładać że choroba sama minie jak katar lub zaziębienie u ludzi, ponieważ tak się nie stanie, zawsze konieczna jest szybka pomoc weterynarza, gdyż nieleczona choroba grozi śmiertelnie niebezpiecznym zapaleniem płuc i innymi powikłaniami.
Na sterylny gazik należy pobrać próbkę wydzieliny i oddać do badania, gdyż w zależności od jego wyniku weterynarz powinien dobrać antybiotyk, który podaje się na ogół zakrapiając nos.
Jeśli problemy powoduje ciało obce w nosie należy je delikatnie usunąć.
Podczas leczenia należy zapewnić żółwiowi podwyższoną temperaturę (28-30 stopni) oraz stały dostęp do świeżej wody.
Konieczna jest korekta złych warunków hodowlanych.

Choroba nerek
- Odwodnienie
- Niewłaściwa dieta obfitująca w białko
- Obrzęk i wzrost wagi w wyniku zatrzymania wody w organiźmie
- Bladość błon śluzowych
- Letarg
- Niemożność oddawania moczu
- Odwodnienie
- Anoreksja
- Może dojść do infekcji bakteryjnej
- Odpadające łuski z kończyn

Konieczna szybka interwencja weterynaryjna w celu zahamowania rozwoju choroby i postępującego wyniszczania organizmu oraz podjęcia jak najszybciej właściwego leczenia.
W początkowych stadiach pomóc mogą częste, ciepłe kąpiele i fizjoterapia tylnych kończyn.
Może być konieczne przymusowe karmienie jeśli żółw popadł w anoreksję.
W poważnym stanie choroba jest nieuleczalna i konieczna jest eutanazja zwierzęcia.

Cukrzyca
- Letarg, osłabienie
- Anoreksja
- Aby stwierdzić cukrzycę konieczne jest badanie krwi przez weterynarza.

Grzybica, „gnicie” pancerza (!)
- Infekcja bakteryjna lub zarażenie grzybem w miejscu uszkodzenia pancerza,
- Niekiedy chorobę wywołuje kleszcz
- Odbarwienie poniżej powierzchni pancerza
- Miękkie miejsca na pancerzu i występująca wokół nich cuchnąca wydzielinaKonieczna jest szybka pomoc weterynarza, gdyż nieleczona choroba grozi powikłaniami.

Delikatne usuniecie cienkiej warstwy keratyny z zainfekowanych miejsc a następnie ostrożne oczyszczenie antyseptykiem i zastosowanie maści antybiotykowej. Czynności te należy powtarzać przez trzy dni pod ścisłą kontrolą i według zaleceń weterynarza. Następnie przemywa się codziennie chore miejsca, aż do całkowitego wysuszenia.
Chore miejsca powinny być obandażowane w celu uniknięcia zabrudzenia lecz w sposób umożliwiający dostęp powietrza. W czasie leczenia należy unikać kontaktu pancerza żółwia z wodą.
W poważniejszych przypadkach podaje się zastrzyk antybiotyku.

Herpeswiroza, herpes
- Zakażenie wirusowe przez kontakt bezpośredni z nosicielem
- Stany zapalne spojówek oraz błon śluzowych jamy ustnej i w nozdrzach wraz z charakterystycznym nalotem
- Wydzielina z otworów nosowych
- Martwica błony śluzowej jamy gębowej i przełyku
- Anoreksja
- Osłabienie

Jak dotąd brak skutecznej metody leczenia.
Profilaktyka obejmuje przestrzeganie ścisłej higieny i kwarantanny związanej z wprowadzaniem do hodowli nowego osobnika każdy nowo nabyty żółw powinien przejść min. 6 mies. kwarantannę, w trakcie której konieczne jest dwukrotne zbadanie krwi na obecność przeciwciał wirusa.

Infekcje skórne
- Brak prawidłowej higieny w terrarium
- Nadmierna wilgotność- Zmieniona chorobowo powierzchnia skóry
- Chore miejsca należy natychmiast oczyścić środkiem antyseptycznym i przemywać nim dwa razy dziennie, może być konieczność zastosowania także maści antyseptycznej.
Konsultacja z weterynarzem.

Katar
- Przeciągi
- Zbyt niska temperatura
- Skoki temperatury
- Nieodpowiednia wilgotność
- Zapylenie- Wydzielina z nosa
- Kichanie
- Niekiedy brak apetytu
- Kwarantanna i utrzymywanie zwierzęcia w cieple i dopływie świeżego powietrza lecz należy wyeliminować przeciągi i podmuchy zimnego powietrza.
Podawanie kropli do nosa pod ścisłym nadzorem weterynarza.

Metaboliczna choroba kośćca - MBD (ang. Metabolic bone disease)
- Niedobór wapnia w diecie, a szczególnie negatywny stosunek wapnia do fosforu
- Zaburzenia metabolizmu witaminy D lub jej niedobór
- Brak ekspozycji na promieniowanie UVB
- Wtórnie w wyniku choroby nerek, wątroby, jelita, tarczycy lub gruczołów przytarczycznych
- Występująca ubocznie, żywieniowa nadczynność tarczycy lub gruczołów przytarczycznych (MBD wywołane złą dietą)
- Osteoporoza (zmniejszenie gęstości kości) i towarzysząca jej łamliwość kości
- Krzywica
- Niski poziom wapnia we krwi
- Rozmiękczenie i obrzęk żuchwy
- Obrzęk kończyn na wysokości kości udowej
- Apatia
- Anoreksja
- Trudności w poruszaniu sięLeczenie jest długotrwałe i wymaga konsultacji z doświadczonym lekarzem weterynarii.

Konieczna jest korekta błędów żywieniowych, suplementacji wapnia w witaminy D3 oraz ekspozycja na promieniowanie UVB.
-
Martwiczne zapalenie skóry (!)
- Infekcja bakteryjna- Ciekła, niekiedy krwista substancja w okolicach pancerza, często poniżej płytek pancerza
- Niezbędna natychmiastowa pomoc weterynarza, nieleczona choroba ma fatalne skutki.
Leczenie zależy od rodzaju infekcji i stopnia jej zaawansowania. Stosuje się antybiotyki, niekiedy leczenie chirurgiczne

Okaleczenia, rany
- Zaatakowanie przez drapieżnika
- Nieszczęśliwy wypadek
- Widoczne uszkodzenie ciągłości skóry

W drobnych przypadkach stosuje się miejscowo dezynfekcję lub antybiotyk oraz codzienne przemywanie rany środkiem antyseptycznym.
Należy kontrolować gojenie się rany, jeśli w ciągu kilku dni nie widać poprawy należy udać się do weterynarza.
Większe rany okrywa się bandażem po oczyszczeniu a następnie konieczna jest pomoc weterynaryjna.
Może być konieczne prewencyjne leczenie antybiotykami (np. jeśli żółwia zaatakował szczur).
Poważne, silnie krwawiące lub odsłaniające kości rany wymagają natychmiastowej interwencji ze strony weterynarza

Opuchnięte lub przymknięte oczy
- Infekcja (brak higieny w terrarium)
- Ogólne osłabienie
- Niedobór światła słonecznego
- Odwodnienie
- Niedobór witaminy A
- Zbyt niska wilgotność powietrza w otoczeniu- Wyraźna, nienaturalna „wypukłość” oczu, szczególnie na powiekach i „mętne” spojrzenie

Każdorazowo diagnozę powinien postawić weterynarz, leczenie zależne jest od przyczyny choroby, zwykle objawowo pomaga zastosowanie odpowiedniej maści do oczu. Zwierzęciu należy umożliwić stały dostęp do płytkiego naczynia z czystą wodą oraz dbać o odpowiednią wilgotność powietrza zraszając podłoże.
Codzienne kąpiele mogą pomóc w wypłukaniu sobie oczu przez żółwia. Jeśli powodem problemów jest niedobór witaminy A należy zadbać o to by w nie zabrakło jej diecie żółwia (nie należy na własną rękę podawać suplementów witaminowych, gdyż łatwo o niebezpieczne dla zdrowia przedawkowanie).

Ropień uszu lub kończyn (!)
- Na ogół jest wtórnym następstwem skaleczenia, ugryzienia lub innej rany
- Nieleczone powoduje śmierć w wyniku rozprzestrzeniania się infekcji.
- Guzy nowotworowe są praktycznie nieznane u żółwi zatem w przypadku jakiejkolwiek dziwnej narośli można podejrzewać ropień.
- Opuchlizna w okolicach klapek usznych lub kończyn (szczególnie stawów)
- Brak apetytu

Konieczne osuszanie i leczenie (także chirurgiczne) przez wykwalifikowanego weterynarza.
Konieczne jest badanie kontrolne po zakończeniu leczenia.

Pasożyty wewnętrzne
- Spożycie wraz z zanieczyszczonym pokarmem
- Brak higieny w terrarium
- Objawy są początkowo trudne do zaobserwowania, dlatego należy regularnie dawać kał do badania
- Biegunka
- Wymioty
- Brak apetytu
- Utrata wagi

Stosowanie doustnych środków odrobaczających (zależnie od rodzaju pasożyta) pod ścisła kontrolą i według zaleceń weterynarza.
-
Pasożyty zewnętrzne (roztocza, kleszcze, czerwy)
- Brak higieny w terrarium
- Zawleczenie pasożyta z wybiegu
- Widoczne larwy bądź dorosłe osobniki pasożytów na skórze lub/i pancerzu oraz w okolicach ran
- Roztocza są widoczne jako małe, żółte poruszające się punkciki

Usunięcie widocznych pasożytów pincetą a następnie oczyszczenie i zdezynfekowanie miejsc ich wystąpienia.
Roztocza można ostrożnie zmyć mydlinami.
Po usunięciu pasożytów stosuje się w konsultacji z weterynarzem maści na bazie antybiotyków.
Konieczna jest całkowita wymiana podłoża i dezynfekcja terrarium oraz jego wyposażenia.

Posocznica (zatrucie krwi) (!)
- Na ogół stanowi następstwo wcześniejszej nieleczonej infekcji bakteryjnej, szczególnie w w połączeniu z zapaleniem skóry bądź ropniem
- Może być efektem nieleczonego zaparcia jaj u samicy albo zaklinowania jelita
- Zaczerwienienie skóry/plastronu
- Krwawienie, podchodzenie krwią pancerza
- Osłabienie, letarg
- Wymioty
- Zapaść
- Nieprzytomność
- Niekiedy delirium

Posocznica jest przypadkiem krytycznym i niezbędne jest natychmiast podjęte intensywne leczenie antybiotykami pod ścisłą kontrolą weterynarza.
-
Pęknięcie/ złamanie pancerza (!)
- Nieszczęśliwy wypadek
- Zaatakowanie przez drapieżnika
- Widoczne naruszenia ciągłości karapaksu lub/i plastronu jak również ubytki ich części

Potrzebna jest natychmiastowa pomoc weterynaryjna, wszelkie złamania i pęknięcia pancerza niosą ryzyko zagrożenia życia.
-
Przerost listwy rogowej (dzioba)/pazurów
- Przerost dzioba powoduje podawanie zbyt miękkiego lub/i rozdrobnionego pokarmu
- Przerost pazurów ma miejsce gdy żółw ma mało ruchu lub/i jego podłoże nie umożliwia ścierania się pazurów- Widoczny rozrost listwy rogowej, żółw może mieć trudności w przyjmowaniu pokarmu
- Nadmiernie przerośniete pazury utrudniają poruszanie się i paliczki żółwia są bardziej podatne na urazy

Przerośnięte pazury można spiłować pilnikiem do paznokci lub ustawić w otoczeniu (szczególnie w miejscu wspinaczki) żółwia duże szorstkie kamienie (np. piaskowce) aby zwierzę starło sobie pazury samoistnie.
Korekty dzioba powinien dokonać wykwalifikowany weterynarz.

Skaza moczanowa (dna) i zapalenie stawów
- Odwodnienie
- Zła dieta, zbyt obfita w białko
- Niewłaściwe warunki hodowlane (zbyt niska temperatura i wilgotność)
- Opuchlizna kończyn
- Sztywność i bolesność ruchów

Konieczna szybka pomoc weterynarza oraz nawodnienie żółwia (może być konieczne przymusowe pojenie) – patrz artykuł „Odwodnienie”.
-
Syndrom wyjałowionego jelita
- Kuracja antybiotykowa lub infekcja niektórych pierwotniaków
- Silna biegunka
- Wydalanie niestrawionego pokarmu

Konsultacja weterynaryjna i podawanie środków odbudowujących prawidłową florę bakteryjną w jelitach.

Uszkodzenie wzroku
- Zwykle spowodowane jest zamarznięciem podczas hibernacji
- Brak reakcji na bodźce wzrokowe
- Brak apetytu
- Bezruch lub potknięcia i zderzenia podczas ruchu, niekiedy chodzenie w kółko

Konieczna pomoc weterynarza. Należy spróbować karmić żółwia z ręki, może koniecznym być karmienie przymusowe
-
Wymioty (!)
- Są zawsze oznaką poważnych schorzeń
- Brak aktywności enzymów trawiennych spowodowany za niską temperaturą
- Poważna infekcja pasożytów wewnętrznych
- Spożycie toksyny
- Posocznica
- Obecność bakterii we krwi
- Mogą ponadto mieć miejsce w sytuacji karmienia siłą lub zbyt gwałtownego przenoszenia, a także jako efekt alergii na określony lek
- Zwracanie pokarmu
-
Zależne jest zawsze od przyczyny, którą powinien ustalić weterynarz. Jeśli wymioty są efektem alergii należy natychmiast zmienić rodzaj podawanego leku.
-
Zapalenie jamy ustnej (!)
- Infekcja bakteryjna lub wirusowa, na ryzyko której są narażone szczególnie żółwie mieszane z innymi gatunkami- Obfite ilości śliny
- Kaszel
- Brak apetytu
- Gąbczasty lub serowaty, żółtawy/biały osad w jamie ustnej
- Dziąsła i język mogą być ponadto ciemnoczerwone lub purpurowe albo pokryte czerwonymi pęcherzykamiNatychmiastowa izolacja od innych żółwi i zachowanie najwyższej higieny.

Konieczna jest natychmiastowa pomoc weterynarza.
Leczenie obejmuje przemywanie chorych miejsc antyseptykiem oraz stosowanie odpowiedniego antybiotyku. Jest długotrwałe a prognozy na ogół złe.

Zaparcie jaj (!)
- Brak odpowiednich warunków do złożenia jaj przez samicę
- Niedobór/niemożność przyswojenia wapnia
- Stres- Niemożność złożenia jaj
- Dalszymi objawami są brak ruchu i letarg albo widoczny wysiłek i naprężanie się, może mieć też miejsce brak apetytu,wymioty i wypadanie macicy
- Mogą wystąpić też ogólne objawy posocznicy

Zapewnienie właściwego miejsca (bądź kilku) na złożenie jaj oraz dużej ilości wapnia w pokarmie oraz światła słonecznego. Zapewnienie spokoju w celu wyeliminowania stresu. Jeśli pomimo zapewnienia powyższych warunków nie następuje złożenie jaj lub pojawiają się dalsze objawy konieczna jest interwencja weterynaryjna, często wykonuje się zdjęcie RTG i zastrzyki pomagające wywołać złożenie jaj.
-
Zapalenie płuc (!)
- Ogólne osłabienie
- Nieleczona choroba górnych dróg oddechowych
- Złe warunki higieniczne
- Wilgoć
- Nieodpowiednia temperatura
- Zatłoczenie- Obfite ilości śluzu i śliny (może wystąpić też piana)
- Rozwieranie i trzymanie otwartego dzioba
- Odwodnienie
- Osłabienie i brak odruchu cofania kończyn pod pancerz
- W poważnych przypadkach mogą wystąpić trudności w oddychaniu i trzymanie głowy pod nienaturalnym kątem
- Kolejnymi objawami są zapaść, utrata świadomości, po czym następuje śmierć.
- Od pierwszych symptomów do śmierci w poważnych przypadkach może minąć zaledwie kilka godzin, zatem w momencie zauważenia pierwszych objawów potrzebna jest NATYCHMIASTOWA pomoc weterynarza!Konieczna jest natychmiastowa pomoc weterynarza w postaci podania odpowiedniego antybiotyku w formie serii zastrzyków co 48 godzin. Żółw powienien być utrzymywany w cieple i nawadniany (za pomocą rurki jeśli odmawia picia wody po włożeniu do baseniku).
-
Zaparcie
- Pasożyty wewnętrzne
- Ciało obce w układzie pokarmowym
- Nieodpowiednia dieta
- Żółw dłuższy czas nie oddaje kału lub ma z tym trudności

Wskazane jest ok. 30 - minutowe moczenie żółwia zanurzonego do wysokości podbródka w ciepłej (ok. 30 stopni) wodzie oraz zwiększenie ilości błonnika w diecie.

Jeśli nie widać poprawy potrzebna jest pomoc weterynaryjna i zastosowanie środka przeczyszczającego (zwykle jest to olej parafinowy). Często pomaga podanie do zjedzenia korzenia mniszka lekarskiego. Jeśli zaparcie jest efektem inwazji pasożytami konieczne jest podjęcie odpowiedniego leczenia.

Zaklinowanie jelita (okrężnicy) (!)
- Celowe lub przypadkowe połknięcie ciała obcego przez żółwia i utknięcie go w okrężnicy
- Poważne zarobaczenie
- Niewłaściwa dieta
- Żółw nie wydala kału
- Może wystąpić również letarg lub/i trudności w oddychaniu, a nawet gwałtowna śmierć wskutek wstrzymania oddychania

Należy zastosować ciepłe kąpiele i w braku wyraźnej poprawy jak najszybciej udać się do weterynarza, gdyż nieleczona choroba grozi posocznicą oraz zagraża życiu. Konieczne może być wykonanie zdjęcia RTG a nawet zabieg chirurgiczny.

Zatrucie (!)
- Spożycie toksyny
- Objawy są różnorodne, zależnie od rodzaju toksyny i stopnia zatrucia, mogą wystąpić wymioty.

Należy znacznie obniżyć żółwiowi temperaturę otoczenia w celu spowolnienia metabolizmu i tym samym spowolnienia wchłonięcia toksyny.

Konieczna jest natychmiastowa interwencja weterynarza (tj. podanie węgla leczniczego, płukanie żołądka).

Zwyrodnienie stawów biodrowych
- Złe warunki hodowlane – trzymanie żółwia na podłodze lub innym śliskim podłożu
- Nieodpowiednia dieta
- Stawianie tylnych kończyn bokiem, nie w pozycji pionowej
- Opadanie tylnej części pancerza, lub ciąganie go po ziemi

Konsultacja weterynaryjna. Leczenie jest długotrwałe i nie zawsze skuteczne. Należy zadbać o stabilne i porowate podłoże w terrarium (ubita ziemia, darń) oraz jak najczęściej umożliwić żółwiowi ruch na Słońcu i naturalnej darni na wybiegu ogrodowym
-
Żółtaczka
-Odwodnienie
- Schorzenia wątroby wywołane niewłaściwą dietą
- Brak apetytu
- Skłonność do chowania się w kątach i zakopywania
- Na ogół występuje żółtawe zabarwienie jamy ustnej

Konieczna jest diagnoza weterynaryjna i w poważniejszych przypadkach zastosowanie leków oraz nawodnienie żółwia.

Źródło: zolw.info

choroby żółwi

Żółw to zwierzę potencjalnie długowieczne, jeśli warunki hodowli są prawidłowe, dieta spełnia zapotrzebowanie żółwika, to będzie się on cieszył bardzo długim życiem, wiele dłuższym niż w naturze.

Niestety, nawet drobne zaniedbanie może sprawić, że nasz żółwik zachoruje, a ty nie będziesz nawet wiedział że coś mu dolega. Żółwie cierpią w ciszy, a objawy mogą się ujawnić gdy już będzie za późno.

Nie ma chorób błahych, za każdym razem trzeba reagować, nie oznacza to jednak że leczymy żółwia na własną rękę. Najważniejsza jest dokładna diagnoza, wystawiona przez weterynarza oraz specjalistyczne leczenie.

Jak stwierdzić że żółwiowi coś dolega?

Najlepiej znać najczęstsze objawy

brak apetytu pomimo utrzymywania żółwia w cieple,

nadmierna, przedłużająca się apatia,

opuchlizna,

nietypowe wydzieliny z nosa, jamy ustnej, oczu,

ropnie i owrzodzenia,

obrzęk,

niedomykanie jamy ustnej,

spuchnięte oczy,

biegunka,

wymioty.

Jutro wypisze konkretne choroby, ich objawy, oraz sposób leczenia.

Pielęgnacja żółwia

Cześć, dzisiaj zacznę od mitów dotyczących pielęgnacji. 

Głównie chodzi mi o poprawianie wyglądu pancerza, niektórzy hodowcy praktykują smarowanie skorupy olejem. Niestety odbywa się to kosztem zdrowia zwierząt, tak wysmarowany pancerz może i wygląda ładniej, ale olej utrudnia oddychanie skorupie, a oprócz tego hamuje wymianę ciepła, żółwik po prostu się gotuje od środka.

Co robić gdy skorupa zajdzie kamieniem, brudem z pokarmu, grzybem, czy zarośnie mchem?

W przypadku brudu i mchu nie ma co się martwić, takie zabrudzenia zejdą wraz z wymianą płytek w skorupie. Co do kamienia to trzeba codziennie skorupę czyścić dotąd aż zejdzie, może być tak że kamień będzie utrudniał wymianę płytek, wtedy pozostaje tylko weterynarz. Do niego także koniecznie się udajemy w przypadku grzybicy.

To tyle, następny post jutro👋🏻👋🏻👋🏻

Zamieszcze jutro zdj. Chorych żółwi i objawy

Oczka wodne

Witam, dziś o oczkach wodnych.

Jak powinno wyglądać oczko wodne?

Pytanie czy chcemy aby żółw zimował w oczku czy poza nim. Jeśli żółwik ma w nim przeżyć zimę powinno mięć odpowiednią głębokość żeby na dnie woda nie zamarzała, w tym przypadku wystarczy 1m. głębokości. W przypadku zimowania ważny jest muł na dnie, na tyle duży aby żółw mógł się cały zagrzebać.

Zaś jeśli żółwik przebywa na dworze tylko latem, to starczy 40 cm głębokości. Nie licząc głębokości ważna też jest powierzchnia ponieważ trzeba naszemu przyjacielowi stworzyć dużo miejsca do pływania. Wystarczające oczko ma wymiary ok. 2 na 3 m. Przy czym głębokość maleje wraz z odległością od brzegu który jest płytki.

Fajną sprawą jest wyspa na środku, na niej nie zagrażają żółwiowi inne zwierzęta. 

A skoro już mowa o bezpieczeństwie to priorytetem jest ogrodzenie całego oczka żeby żółw nie uciekł. ( Chociaż spotkałem się z przypadkiem kiedy ogrodzenia nie było, a żółwie nie odchodziły daleko od wody.) Ja jednak polecam ogrodzić stawik ze względu na inne zwierzęta które są potencjalnym zagrożeniem dla naszego pupila. Należy pamiętać aby ogrodzenie było nieco oddalone od oczka wodnego oraz żeby nie miało ostrych zakończeń. Gdy wykonane jest z drewna to powinno być to drewno heblowane i odpowiednio zabezpieczone przed gniciem w miejscu styku z glebą.

Jeśli nie chcemy stawiać płotu to możemy obsadzić całość dookoła aby żółw nie mógł przejść przez rośliny.

Pielęgnacja oczka wodnego.

Najlepszym sposobem jest po prostu pompa filtrująca, pobiera ona wodę z dna, poczym filtruje i wypuszcza w dowolnym miejscu. Można to wykorzystać do stworzenia wodospadu, który doda uroku naszemu stawikowi. Jeśli mamy ryby w stawie to pompa posłuży także jako natleniacz wody.

UWAGA 

Należy pamiętać o tym że żółwi poniżej 8cm. długości nie należy trzymać w stawie, ze względu na swoją wielkość mogą łatwo uciec, bądź możemy ich nie odnaleźć podczas czasu przenosin żółwi do domu na zimę. ( młode żółwie mogą nie przeżyć zimowania )

Żółw i ryby w jednym stawie.

Póki mój żółw był mały pływał z rybami w akwarium i na nie niepolował póki były od niego większe. Za to skutecznie pozbawiał mnie narybku. Więc jeśli ryby będą odpowiedniej wielkości to nie widzę przeciwskazań.

To tyle na dzisiaj, do jutra 👋🏻

Wyposażenie akwarium dla żółwia.

Cześć, dziś miałem pisać o poprawnym wyposażeniu naszego akwarium oraz o oczkach wodnych. Z powodu tego, że są to dwa bardzo obszerne tematy, opowiem o każdym z osobna🙂. 

A więc skupiamy się dzisiaj na wyposażeniu akwarium dla żółwia, niektórzy mówią na to akwaterrarium z uwagi na to, że żółwie mają tam miejsce do pływania ( akwarium ) oraz miejsce z lądem ( terrarium ). 

CO POWINNO POSIADAĆ NASZE AKWATERRARIUM.

Żółwie nie są zwierzętami stało cieplnymi, oznacza to że temperatura ich ciała zmienia się wraz z temperaturą otoczenia. Potrzebują więc miejsca żeby się ogrzać, ale też żeby się schłodzić. Dlatego bardzo ważną rzeczą jest lampka UV.

 Dlaczego właśnie UV ?

Oczywiście zwykła żarówka ( nie energooszczędna, ani LED ) spełniłaby zadanie ponieważ taka żarówka większość dostarczonej energii przetwarza na energię cieplną. Nie mniej jednak, nie zastąpi ona światła słonecznego którego żółwik do poprawnego wzrostu. Latem taką lampkę UV można zastąpić zwykłym słońcem, a zimą starczy tylko żarówka, ponieważ żółwie wodne w naturalnym środowisku w ten czas zimują i nie potrzebują słońca. ( o zimowaniu napiszę za jakiś czas, na razie tylko wspomnę że młode żółwiki nie zimują 😴😀 będąc aktywnymi cały rok ) 

Poniżej żarówki UV które polecam.

Kolejnym bardzo ważnym elementem akwarium jest grzałka. Utrzymanie optymalnej temperatury w akwarium jest bardzo ważną sprawą, jeśli chcemy aby żółwik dobrze się czuł się dobrze w swoim domu. Temperatura wody powinna oscylować w granicach 24 - 27 stopni. Grzałkę powinno się ustawiać zgodnie z porą roku latem 27 zimą 24, aby odzwierciedlić w miarę naturalne warunki, jest to oczywiście rada dla żółwi młodych i nie zimujących. ( o temperaturze wody dla żółwi które zimują wspomnę kiedy indziej ) 

Dobra, mamy grzałkę i lampę to brakuje nam filtra.

Wielkość filtra zależy od wielkości akwarium. Wyróżniamy filtr zewnętrzny i wewnętrzny. Ten pierwszy jest zazwyczaj w komplecie z tymi wielkimi akwariami 200l i więcej, ale do małego akwarium wystarczy ten drugi mniejszy. 

Istnieje także opcja dokupienia małego filtra zewnętrznego.

 Pamiętać należy że filtr wyłapuje tylko większe zanieczyszczenia, bakterie i mocz pozostają w wodzie, dlatego raz w tygodniu wymieniamy całą lub w większych akwariach 2/3 wody. Czystość wody zależy także od pokarmu, który podajemy żółwiowi, ale o tym powiem w piątek.

Ostatnimi elementami są ozdoby oraz kawałek stałego lądu na którym żółw będzie się wygrzewał.

Wystarczy kamień na którym żółwik będzie mógł się położyć i nie dotykać powierzchni wody.

Poniżej parę poprawnie wyposażonych akwaterrariów.

To tyle na dziś, jutro o oczkach wodnych.👋🏻👋🏻👋🏻

Tresura żółwia

Cześć, zaczynamy tresurę żółwia, od czego wgl. zacząć. Zadaniem na ten tydzień jest nawiązanie z naszym żółwikiem więzi opartej na zaufaniu.

 Jeśli żółw nam nie ufa, chowa się gdy nas widzi to tresura nie będzie miała po prostu sensu. Ważnym jest to aby nasz pupil był przyzwyczajony do widoku człowieka w całości, nie tylko ręki dającej jedzenie. Powinien widzieć ludzi chodzących wkoło niego, by po pewnym czasie stwierdzić, że nic mu nie grozi.

Jak sprawdzić że nasz żółw, ufa nam w 100% ?

To bardzo proste, trzeba spróbować dotknąć go w nos, jeśli się nie uda, to próbujemy drugiej opcji.

Próbujemy zrobić sobie selfie z naszym przyjacielem, ja załączam poniżej parę moich fotek😁.

Jeśli obie opcje zawiodły, musimy oswajać żółwika do skutku, kładziemy go na środku pokoju i nie zwracamy na niego uwagi. Żółwik pójdzie ( jeśli zbierze sie na odwagę 🙂 ) w miejsce gdzie będzie się czuł bezpiecznie, zapewne w ciemny kąt, pod szafę czy pod łóżko. Jeśli zrobi to jest połowa sukcesu, wie że nic mu nie zrobisz, ale jeszcze nie do końca ci ufa.

Połóż go jeszcze raz na środku pokoju i powtórz ćwiczenie i tak dotąd jak zda test na zaufanie ( dotkniesz go w nosek )

CIEKAWOSTKA 

Gdy żółwik czuje się bezpieczny, ma wyprostowany ogon, jeśli jest przeciwnie ( chowa ogon pod pancerz) oznacza to, że jest niepewny swojego otoczenia.

To tyle na dzisiaj, o tresurze wspomnę za tydzień.

Do usłyszenia, a raczej do napisania 😁😁😁

Stworzenie dobrego domu dla żółwika.🙂

Cześć, skończyłem wczoraj na tym że zakupiliśmy żółwia. No i co dalej?

Żółwie wodne mają ściśle określone warunki w których czują sie dobrze 🙂. Wszystko zależy od gatunku jakiego zdecydowaliśmy się zakupić. Ja dzisiaj skupie się na trzech gatunkach które wymieniłem wczoraj, a mianowicie żółwia czerwonolicego, żółtolicego oraz żółtobrzuchego.

Wszystkie spośród wymienionych należą do rodziny żółwi błotnych, więc mają podobne wymagania.

A wiec czego konkretnie potrzebują. Pierwszą i  najważniejszą rzeczą jest woda, bez niej żółwie wodne nie może po prostu egzystować.(zresztą sama ich nazwa na to wskazuje🙂)  Pytanie ile tej wody potrzebuje?

 Zaraz po zakupie żółwik jest niewiele większy od złotówki, więc na początku starczy akwarium 25l. Ale jeśli myślimy bardziej przyszłościowo to na pewno zdecydujemy się na większe akwarium. Hodowcy z długoletnim stażem polecają min. 300l. takie akwarium starczy na całe życie żółwia i zapewni mu wręcz doskonałe doskonałe warunki. 

 

 Ale, jest to wydatek rzędu kilkutysięcy złotych i nie każdy może sobie na to pozwolić. Powiem teraz co zrobić aby żółw nieodczuwał zbyt dotkliwie braku miejsca w akwarium. Najlepszym sposobem ( jęśli mieszkamy w mieszkaniu i nie posiadamy innych zwierząt, które mogłyby zrobić krzywdę naszemu gadziemu przyjacielowi) jest wypuszczanie żółwia z akwarium na parę godzin. Oczywiście póki jest mały nie należy tego robić, ale gdy osiągnie 10 cm. długości nic nie stoi na przeszkodzie, aby się przespacerował. 

 

Takie wyjście zapewni mu dużo ruchu i rozrywki, będzie się także rozwijał intelektualnie poznając nowe kształty i kolory ( Będzie to potrzebne do tresury ).

CIEKAWOSTKA 

Żółwie świetnie zapamiętują rozkład pomieszczeń w domu, tworząc w głowie swoistą mapę. Jest to niesamowite biorąc pod uwagę fakt iż posiadają mózg wielkości ziarna pieprzu.

Drugim sposobem na zapewnienie żółwiowi rozrywki jest ( to zdecydowanie dla ludzi posiadających podwórko ) stworzenie mu miejsca w postaci oczka wodnego. Ja tak niedawno uczyniłem i miałem przy tym sporo frajdy 😁. Takie miejsce w 99 % zaspokoi potrzeby żółwika. Oczywiście takie oczko wodne musi być odpowiednio przygotowane i zapezpieczone, ale o tym opowiem jutro, wspomne jutro także o wyposażeniu akwarium.🐢🐢🐢

Tresura żółwia

Witam to znowu ja, postanowiłem pisać dwa wątki jednocześnie czyli opisywać jak należy sprawować opiekę nad żółwim przyjacielem oraz jak go tresować.

Tak więc przez ostatni tydzień szukałem, czy tresura żółwia jest w ogóle możliwa i niewiele się dowiedziałem😭. Ale, wiem że paru osobom to się udało, niestety pracowali oni z bardziej inteligentnymi gatunkami niż ja. Przypominam że posiadam żółwia żółtolicego, czyli tego najmniej inteligentnego spośród tulu gatunków tych niezwykłych zwierząt.

Niemniej jednak niezrażony startem z straconej pozycji działałem dalej, opisze tu co należy zrobić, aby zacząć sukcesywnie uczyć żółwika nowych rzeczy i nawyków które pozwolą go skutecznie wytresować.

To tyle co chciałem dzisiaj, od jutra zaczynamy😉

Jakiego żółwia wybrać?

To pierwszy wpis na tym blogu, więc zacznę od pierwszej rzeczy którą robi każdy hodowca, czyli od zakupu pierwszego żółwia.🐢

No i tutaj nasuwają się pierwsze pytania: Jakiego żółwia wybrać, jakie trzeba mu zapewnić warunki oraz z jakimi obowiązkami trzeba się liczyć.

Odpowiem na te oraz wiele innych pytań😀.

A więc wchodzisz do sklepu zoologicznego pytasz o żółwie i słyszysz pytanie lądowy czy wodnolądowy?

Każdy z nich ma inne wymagania, inne pożywienie, inne terrarium.

Często słyszę pytanie ''A który jest mniej wymagający''? 

Ja uważam że ten wodno-lądowy ale dlaczego?

A to dlatego że potrafii się świetnie przystosować do niesprzyjających warunków, więc nawet jak nie stworzysz mu idealnych warunków, to on i tak po pewnym czasie się do nich przyzwyczai.( będę tu głównie pisał o żółwiach wodnolądowych, ale o lądowych też coś wspomnę) 

A więc, wybraliśmy że to będzie żółw wodnolądowy, i co dalej, wybieramy gatunek który będzie idealny dla nas. Wyróżnię tu 3 gatunki nałatwiejsze do hodowli:

( Uwaga pojawią się nowe pojęcia, wyjaśniam je na końcu )

Żółw czerwonolicy

Karapaks owalny i spłaszczony z nieznaczną stępką barwy oliwkowo-zielonej do prawie czarnej u niektórych starszych samców. U młodych osobników pancerz i skóra ma kolor od żółto-zielonego do ciemnozielonego. Po bokach zielonej głowy występują rozszerzające się do tyłu czerwone paski, a poniżej paski jasnożółte. Palce stóp łączy błona pławna.

Rozmiar od 15 do 28 cm.(samce mniejsze od samic)

Żółw żółtobrzuchy 

Karapaks barwy od zielonej, poprzez oliwkową, do czarnej u dorosłych żółwi. Plastron  żółty lub lekko pomarańczowy. Skóra zielona, oliwkowa lub czarna z kremowymi lub żółtymi pasami.

Rozmiar: 30 cm. Samiec / 43 cm. Samica

Żółw żółtolicy

Karapaks owalny oraz spłaszczony z nieznaczną stępką barwy oliwkowo-zielonej do prawie czarnej u niektórych starszych żółwi. U młodych osobników pancerz i skóra mają kolor od żółto-zielonego do ciemnozielonego. Po bokach zielonej głowy występują rozszerzające się do tyłu żółte paski. Palce stóp łączy błona pławna. Czyli prawie jak czerwonolice.

Rozmiar do 30cm. (Samiec jest ok 4cm mniejszy)

Tak więc wybierając jeden z powyższych gatunków trzeba uwzględnić przede wszystkim wielkość, a co za tym idzie apetyt i miejsce jakiego potrzebuje. Osobiście wolę żółtolicego, ale czerwonolicy też będzie ok na pierwszego żółwia 😃.

Dobra mamy żółwika, i co dalej zrobić aby mu zapewnić dobre warunki.

O tym właśnie będzie mój kolejny wpis. 

Poniżej wyjaśniam pojęcia ważne dla hodowców.

Plastron - dolna część pancerza żółwia.

Karapaks - górna część skorupy żółwia.